Τα χρόνια της Μεταπολίτευσης...

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που περιμέναμε τις εκλογές για να αλλάξουμε τον κόσμο με την ψήφο μας.

Υποσχέσεις και οράματα πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας και χάθηκαν...

Πού είναι τα χρόνια που ο καθένας, άσχετα με τον πολιτικό χώρο που υποστήριζε, πίστευε σε ιδέες και αξίες; Εκείνες τις ιδέες και τις αξίες που τον αντιπροσώπευαν.

Πέρασαν τα χρόνια, κυβέρνησαν τον τόπο πολλοί. Καθένας τους με τις δικές του πολιτικές αντιλήψεις.

Λένε πολλοί ότι το κυρίαρχο σύνθημα της γενιάς του Πολυτεχνείου «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» πραγματοποιήθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι ορίστηκαν νέοι στόχοι στη ζωή μας. Γρήγορος πλουτισμός, ακριβά σπίτια και αυτοκίνητα, ανώτατες σπουδές και τόσα άλλα.

Ένα νέο λεξιλόγιο εισέβαλε σιγά σιγά και ύπουλα στην καθημερινή μας ζωή...

Λαμόγια, αρπαχτές, μίζες, κοράκια, βόλεμα, διαπλοκή και πάρα πολλά ακόμη...

Και από την άλλη η γενιά των 700 ευρώ.

Αναπτύχθηκε ένα σύστημα που στηρίζεται στην αναξιοκρατία, στη μεθόδευση και τη διαπλοκή. Ένα σύστημα που απειλεί να σε καταπιεί αν δεν συνεργαστείς μαζί του.

Δεν θα αναφέρω παραδείγματα. Ο καθένας μας σίγουρα έχει βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε σιγά σιγά στην απαξίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Δεν έχω ακούσει κανέναν που θα ψηφίσει με ευχαρίστηση την Κυριακή. Υπάρχει μια γενικότερη δυσαρέσκεια. Άλλοι μιλάνε για αποχή, άλλοι για ψήφο διαμαρτυρίας. Για να είμαι ειλικρινής άκουσα και ακραίες φωνές του τύπου «ε ρε μια χούντα που χρειάζεται...»!

Δυστυχώς οι περισσότεροι πολιτικοί με τις συμπεριφορές τους κατάφεραν να ματαιώσουν τις προσδοκίες των πολιτών.

Γιατί πιστεύω πως το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι.

Εύλογη απορία. Υπάρχει διέξοδος;

Δεν ξέρω ειλικρινά. Είναι τόσα τα σημερινά αδιέξοδα του κόσμου και τόσο σκηνοθετημένα τα πάντα γύρω μας, που δύσκολα θα μίλαγε κάποιος για μεγάλες ανατροπές και δεν θα γινόταν γραφικός.

Και αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι κατά πόσο θέλουμε εμείς οι ίδιοι να κάνουμε τις μεγάλες ανατροπές ή πλέον έχουμε αποδεχτεί το σύστημα και προχωράμε σε μοναχικούς μονόδρομους;

Έχουμε τελικά τους πολιτικούς που μας αξίζουν;

Κυριακή κοντή γιορτή λένε... Θα δείξει!