Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Επιστροφή στην καθημερινότητα...

Ξανά στην Αθήνα λοιπόν... Μετά από μερικές μέρες που πέρασα στην ορεινή Αρκαδία, ξανά στα παλιά λημέρια... Ομολογώ ότι είχα ανάγκη αυτή την απόδραση. Ο χειμώνας είχε περάσει από πάνω μου, με πολύ πρεσάρισμα σε όλους τους τομείς... Η φύση σε μεταμορφώνει... Σκέφτεσαι και λειτουργείς διαφορετικά. Σου ηρεμεί ψυχή και σώμα. 

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Εκείνη και εγώ!

Την πρώτη φορά που την είδα στη βεράντα φρίκαρα. Είχα ένα καναρίνι τότε και είχε αρχίσει να του παίρνει μέτρα. Την είχα διώξει τότε και δεν ξαναήρθε... Είχα βάλει και ένα διχτάκι στο πέρασμα για περισσότερη ασφάλεια.

Το καναρίνι πέθανε μετά από λίγους μήνες σε βαθιά γεράματα... Λυπήθηκα πολύ τότε... Μετά από λίγο καιρό το διχτάκι το έβγαλα... Δεν είχα σκοπό να ξαναφέρω ούτε καναρίνι, ούτε γάτα, ούτε σκύλο ούτε τίποτε! Δεν μπορώ τους αποχωρισμούς...

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Το παρόν δεν είναι γυμνάσιο!

Ήταν Οκτώβρης του '89 αν θυμάμαι καλά.

Υπηρετούσα τη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό σε Αντιτορπιλικό.

Ήταν η πρώτη μεγάλη διακλαδική άσκηση που θα πηγαίναμε. «Παρμενίων»!

Εικονικές εμπλοκές με Τούρκους στο Αιγαίο, βολές με πραγματικά πυρά σε βραχονησίδες, ανθυποβρυχιακός πόλεμος...

Ο καιρός έξω λέγανε πως θα χάλαγε. Ακούσαμε στην ΕΜΥ για 9-10 μποφόρ στο κεντρικό Αιγαίο.