Νέο ξεκίνημα; Ποιος ξέρει...

Γράφω εδώ και δύο χρόνια στα blogs της Lifo.
Αποφάσισα να ανοίξω και έναν προσωπικό χώρο έκφρασης στο Blogger, μιας και στα blogs της Lifo ενδέχεται να προκύψουν αλλαγές. Για το λόγο αυτό μεταφέρω σιγά σιγά και κάποια αγαπημένα μου κείμενα σε αυτό το χώρο.
Στα blogs της Lifo είμαστε μια μεγάλη παρέα που ανανεώνεται συνεχώς.
Στο Blogger τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Ίσως εδώ να αναρτώ κάποια πιο προσωπικά κείμενα. Ίσως και να μην αναρτώ καθόλου κείμενα. Ο χρόνος θα δείξει...
Όπως και να 'χει, ο χώρος αυτός θα είναι ένα σημείο επικοινωνίας μας μέσα στην απεραντοσύνη του διαδικτύου. Αρκεί να καταφέρουμε να συναντηθούμε!

Zeru Zeru, τα φαντάσματα!

Νταρ Ες Σαλαάμ Τανζανία. Ξημερώνει. Υγρασία. Στον δρόμο κόσμος πολύς. Γυναίκες με χρωματιστά τουρμπάνια στα κεφάλια, άντρες με ποδήλατα. Η γλώσσα σουαχίλι. Γλώσσα χωρίς ρήματα χωρίς πληθυντικούς και ενικούς. Εδώ όλοι είναι ίσοι. Εκτός από τους Αλμπίνο. Τους Ζερού-Ζερού. Η λέξη στα σουαχίλι σημαίνει Αλμπίνο. Στην πραγματικότητα σημαίνει «το πνεύμα», το φάντασμα. Οι Αλμπίνο μοιάζουν με φαντάσματα, κατάλευκοι, με ξανθά μαλλιά, ξεθωριασμένα μάτια.

Καιρός για πάρτι...!

Παραμονές της 25^ης Μάρτη πάντα στο πατρικό μας επικρατούσε μια αναταραχή. Αναταραχή με την καλή έννοια βέβαια. Κόσμος πήγαινε και ερχόταν, τηλεφωνήματα, ανταλλαγές δίσκων βινυλίου, αφίσες για τους τοίχους, απαραίτητα ψώνια σε ποτά και snacks. Προετοιμασίες για το ετήσιο πάρτι με αφορμή την ονομαστική εορτή του αδελφού μου. Μπόμπιρας εγώ τότε παρακολουθούσα από κοντά τις ετοιμασίες με μεγάλη περιέργεια.

Να τα πούμε;

Πάνε πολλά χρόνια από τότε… Πρέπει να ήμουν στα 13… Πρώτη Γυμνασίου πήγαινα…

Με το φίλο μου το Δημητράκη, περιμέναμε πως και πως τα Χριστούγεννα, για να πάμε να πούμε τα κάλαντα!

Εκείνη τη χρονιά ήμασταν πρωτοποριακοί. Είχα «βγάλει» τα κάλαντα στη μελόντικα, τα είχα μάθει και σ’ εκείνον και η μικρή ορχηστρούλα ήταν έτοιμη. Ένας τη μελωδία και ο άλλος στα φωνητικά!

Απόδραση στη λίμνη Πλαστήρα

Για τις διακοπές των Χριστουγέννων του ‘07 η μπίλια είχε «κάτσει» από καιρό στη Λίμνη Πλαστήρα. Αρχικά είχε πέσει ιδέα για Καϊμακτσαλάν αλλά ο καιρός δεν προσφερόταν και ένας δεύτερος αποκλεισμός στα χιόνια πήγαινε πολύ!

Έδρα μας τα Καλύβια Πεζούλας, ένα χωριό ακριβώς δίπλα στη Λίμνη.

Αν εξαιρέσεις την απίστευτη ομίχλη στη διαδρομή από Καρδίτσα μέχρι τα Καλύβια (3 αυτοκίνητα είχαν φύγει ήδη από το δρόμο) δεν συναντήσαμε σοβαρά προβλήματα.

Η τράτα, η βροχή και ο παπαγάλος...

Βρέθηκα για μερικές μέρες σε ένα νησάκι της άγονης γραμμής… Δεν ξέρω ακόμη πως, αλλά φεύγοντας από το μπετόν της Αθήνας, μένουν πίσω όλα τα προβλήματα, το άγχος, οι υποχρεώσεις, η καταραμένη ρουτίνα της πόλης… Με το που φεύγω νιώθω άλλος άνθρωπος…

Ο καιρός στο νησί ήταν βροχερός εκείνες τις μέρες… Δεν με πείραζε… Βόλτες με καλή παρέα ακόμη και στη βροχή! Η απόλυτη ηρεμία του μέρους σε αποζημιώνει για όλα! Άλλωστε τι καλύτερο από μια βόλτα μετά από δυνατή βροχή…

Χαμηλό Βαρομετρικό!

Έχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια από τότε. Και όμως λες και ήταν χτες…

Η χριστουγεννιάτικη εξόρμηση ήταν καιρό πριν προγραμματισμένη. Μία εβδομάδα στα Χάνια Πηλίου! Δωμάτια κλεισμένα μήνες πριν, παρέα φοβερή, διάθεση στα ύψη! Αυτή η εξόρμηση στα Χάνια, ήταν το απωθημένο μου για χρόνια. Άκουγα από μικρός για χιονοθύελλες στα μέρη εκείνα και σας ομολογώ ότι ζούσα για τη στιγμή που θα πήγαινα μέσα στην καρδιά του χειμώνα εκεί πάνω!

Εις τα ορεινά χωριά τσι Κρήτης!

Πρέπει να έχουν περάσει καμιά εικοσαριά χρόνια από τότε… 

Ήταν η πρώτη φορά που κατέβαινα για καλοκαιρινές διακοπές στην Κρήτη, στο χωριό… Μέχρι τότε κατέβαινα μόνο ως επισκέπτης για 3-4 μέρες, μιας και δεν είχαμε επισκευάσει το πατρικό σπίτι της μάνας μου…

Θυμάμαι ήταν Ιούλιος… Πιτσιρικάς εγώ, ήθελα να γυρίσουμε τα πάντα μέσα σε ένα καλοκαίρι. Από Ιεράπετρα μέχρι Χανιά και από Σούγια μέχρι Ελαφονήσι…

Πρέβελη, ο επίγειος παράδεισος!

Ήταν καλοκαίρι του 1991. 

Υπηρετούσα τότε στο Πολεμικό Ναυτικό. 

Το αντιτορπιλικό μας βρισκόταν για συντήρηση στη Σούδα. 

Είχαμε νοικιάσει δωμάτιο στα Χανιά και μιας και θα παραμέναμε στο νησί για 2 μήνες (Ιούνιο, Ιούλιο), αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ανεξερεύνητες περιοχές της Κρήτης. 

Μέχρι τότε επισκεπτόμουν κυρίως τουριστικές περιοχές. Χανιά, Άγιο Νικόλαο, Σητεία, Ρέθυμνο κλπ. Η Κρήτη όμως κρύβει ακόμη και σήμερα ανεξερεύνητες περιοχές που αξίζουν πολλά. 

Μια από τις εξορμήσεις μας λοιπόν τότε ήταν και η παραλία Πρέβελη στη νότια Κρήτη.

1854… Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.

______

Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854).

“Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.